#வாசக மறையுரை (ஏப்ரல் 26)

பாஸ்கா காலம் நான்காம் வாரம் திங்கட்கிழமை

I திருத்தூதர் பணிகள் 11: 1-18

II யோவான் 10: 1-10

பிறவினத்தார்மீது தூய ஆவியார் இறங்கிவரல்

தூய ஆவியாரைவிட்டுத் தொலைவில்போன பேச்சாளர்

ஒரு நகரில் பேச்சாளர் ஒருவர் இருந்தார். ஒருநாள் இவருக்கு நகரிலுள்ள ஒரு கிறிஸ்தவக் கல்லூரியிலிருந்து, குறிப்பிட்ட நாளில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்ல நிகழ்வில் சொற்பொழிவு ஆற்றவேண்டும் என்ற அழைப்புவந்தது. “ஒருசில நாள்களில் பதில் சொல்கின்றேன்” என்று சொல்லி இவர் அழைப்பைத் துண்டித்தார்.

ஒருநாள், இரண்டுநாள் என்று நான்கு வாரங்கள் ஆயின. ஆனாலும் இவர் கல்லூரில் நடைபெறும் நிகழ்ச்சியில் பேசுவது குறித்து எந்தவொரு பதிலும் சொல்லாமல் இருந்தார். இதனால் நிகழ்ச்சி ஏற்பாட்டாளரிடமிருந்தே அழைப்பு வந்தது. அவர் இவரிடம், “நிகழ்ச்சிக்கு வருகிறீர்களா?” என்று கேட்டதற்கு இவர், “வழக்கமாக நான் எந்தவொரு நிகழ்ச்சிக்குப் போவதாக இருந்தாலும், தூய ஆவியாரிடம் கேட்டுவிட்டுத்தான் போவேன். இந்த நிகழ்ச்சிக்கு நான் போவது குறித்துத் தூய ஆவியாரிடம் கேட்டபொழுது, அவர் எனக்கு எதையும் வெளிப்படுத்தாமல் இருக்கிறார்” என்றார். இதைக்கேட்டதும் நிகழ்ச்சி ஏற்பட்டாளர், நான்கு வாரங்களாகத் தூய ஆவியார் உங்களுக்கு எதையும் வெளிப்படுத்தவில்லையா…? அப்படியானால் நீங்கள் நான்கு வாரங்கள் தூய ஆவியாரை விட்டுத் தொலைவில் இருக்கிறீர்கள்! அப்படிப்பட்டவர் நாங்கள் ஏற்பாடு செய்திருக்கும் நிகழ்ச்சியில் பேசுவதில் எங்களுக்கு விருப்பமில்லை” என்று அழைப்பைத் துண்டித்தார்.

ஒருவர் தூய ஆவியாரால் நிரப்பப்படவில்லை எனில், அவரிடமிருந்து ஞானம்நிறைந்த வார்த்தைகள் வருவது கடினமே! இன்றைய முதல்வாசகத்தில் பிறவினத்தவர் தூய ஆவியாரால் நிரப்பப்படுவதைக் குறித்து வாசிக்கின்றோம். அதைக்குறித்து நாம் சிந்திப்போம்.

திருவிவிலியப் பின்னணி:

யூதர்கள் பிறவினத்தாரோடு உணவு உண்பது கிடையாது. ஏனெனில் அவர்கள், கடவுள் தங்களுக்குப் பத்துக் கட்டளைகளைக் கொடுத்திருந்ததால் (விப 19-20), தாங்கள் மற்றவர்களைவிட உயர்ந்தவர்கள் என்று கருதினார்கள். பேதுருவுக்கும் இப்படிப்பட்ட எண்ணமிருந்தது. எப்பொழுது அவர் கொர்னலேயுவின் வீட்டிற்குச்சென்று பேசும்பொழுது தூய ஆவியார் அவர்கள்மீது இறங்கிவரக் கண்டரோ, அப்பொழுதே அவர் தூயஆவியார் எல்லார்மீதும் இறங்கி வருகின்றார், வாழ்வுக்கு வழியான மனமாற்றத்தைப் பிற இனத்தாருக்கும் கடவுள் கொடுத்திருக்கின்றார் என்ற உண்மையை உணர்ந்தவராய், பிற இனத்தவரோடு சேர்ந்து உண்கிறார். இதுகுறித்து எருசலேமில் இருந்த விருத்தசேதனம் செய்துகொண்டவர்கள் பேதுருவிடம் கேட்டபொழுது, மேலே உள்ள யாவற்றையும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக அவர்களிடம் சொல்கின்றார்.

ஆம், கடவுள் தூய ஆவியாரின் அருள்பொழிவையும் வாழ்விற்கு வழியான மனமாற்றத்தையும் பிற இனத்தாருக்கும் கொடுத்துள்ளார். எனவே, நாம் எல்லாரையும் கடவுளின் பிள்ளைகளாக ஏற்றுக்கொண்டு வாழ்வதே சிறப்பானது.

சிந்தனைக்கு:

 நான் மாந்தர் யாவர்மேலும் என் ஆவியைப் பொழிந்தருள்வேன் (யோவே 2: 28)

 மாந்தவர் யாவர்மேலும் தூய ஆவியார் பொழியப்பட்டுள்ளதால், மனிதர்களை வேறுபடுத்திப் பார்ப்பது இழிவான செயல்.

 கிறிஸ்து இயேசுவோடு இணைந்துள்ள நாம் யாவரும் ஒன்றாய் இருக்கின்றோம் (கலா 3: 28)

இறைவாக்கு:

‘தம்மை நோக்கி மன்றாடும் யாவருக்கும் ஆண்டவர் அண்மையில் இருக்கிறார்’ (திபா 145: 18) என்பார் திருப்பாடல் ஆசிரியர். ஆகையால், கடவுள் யாவருக்குமானவராக இருப்பதால், நம்மிடம் இருக்கும் ஏற்றத்தாழ்வுகளைக் களைந்துவிட்டு, கிறிஸ்துவில் ஒன்றாய் இருந்து, இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.