ஜூலை 19 : நற்செய்தி வாசகம்

அறுவடை வரை, இரண்டையும் வளர விடுங்கள்.

மத்தேயு எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 13: 24-43

அக்காலத்தில்

இயேசு மக்கள் கூட்டத்திற்கு எடுத்துரைத்த வேறு ஓர் உவமை: “விண்ணரசைப் பின்வரும் நிகழ்ச்சிக்கு ஒப்பிடலாம். ஒருவர் தம் வயலில் நல்ல விதைகளை விதைத்தார். அவருடைய ஆள்கள் தூங்கும்போது அவருடைய பகைவன் வந்து கோதுமைகளுக்கு இடையே களைகளை விதைத்து விட்டுப் போய்விட்டான்.

பயிர் வளர்ந்து கதிர்விட்டபோது களைகளும் காணப்பட்டன. நிலக்கிழாருடைய பணியாளர்கள் அவரிடம் வந்து, ‘ஐயா, நீர் உமது வயலில் நல்ல விதைகளை அல்லவா விதைத்தீர்? அதில் களைகள் காணப்படுவது எப்படி?’ என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர், ‘இது பகைவனுடைய வேலை’ என்றார். உடனே பணியாளர்கள் அவரிடம், ‘நாங்கள் போய் அவற்றைப் பறித்துக்கொண்டு வரலாமா? உம் விருப்பம் என்ன?’ என்று கேட்டார்கள். அவர், ‘வேண்டாம், களைகளைப் பறிக்கும்போது அவற்றோடு சேர்த்துக் கோதுமையையும் நீங்கள் பிடுங்கிவிடக்கூடும். அறுவடைவரை இரண்டையும் வளரவிடுங்கள். அறுவடை நேரத்தில் அறுவடை செய்வோரிடம், ‘முதலில் களைகளைப் பறித்துக்கொண்டு வந்து எரிப்பதற்கெனக் கட்டுகளாகக் கட்டுங்கள். கோதுமையையோ என் களஞ்சியத்தில் சேர்த்து வையுங்கள்’ என்று கூறுவேன்” என்றார்.

இயேசு அவர்களுக்கு எடுத்துரைத்த வேறு ஓர் உவமை: “ஒருவர் கடுகு விதையை எடுத்துத் தம் வயலில் விதைத்தார். அவ்விதை எல்லா விதைகளையும் விடச் சிறியது. ஆனாலும், அது வளரும்போது மற்றெல்லாச் செடிகளையும் விடப் பெரியதாகும். வானத்துப் பறவைகள் அதன் கிளைகளில் வந்து தங்கும் அளவுக்குப் பெரிய மரமாகும். விண்ணரசு இக்கடுகு விதைக்கு ஒப்பாகும்.”

அவர் அவர்களுக்குக் கூறிய வேறு ஓர் உவமை: “பெண் ஒருவர் புளிப்பு மாவை எடுத்து மூன்று மரக்கால் மாவில் பிசைந்து வைத்தார். மாவு முழுவதும் புளிப்பேறியது. விண்ணரசு இப்புளிப்பு மாவுக்கு ஒப்பாகும்.”

இவற்றையெல்லாம் இயேசு மக்கள் கூட்டத்துக்கு உவமைகள் வாயிலாக உரைத்தார். உவமைகள் இன்றி அவர் அவர்களோடு எதையும் பேச வில்லை. “நான் உவமைகள் வாயிலாகப் பேசுவேன்; உலகத் தோற்றமுதல் மறைந்திருப்பவற்றை விளக்குவேன்” என்று இறைவாக்கினர் உரைத்தது இவ்வாறு நிறைவேறியது. அதன்பின்பு இயேசு மக்கள் கூட்டத்தினரை அனுப்பிவிட்டு வீட்டுக்குள் வந்தார். அப்போது அவருடைய சீடர்கள் அவர் அருகே வந்து, “வயலில் தோன்றிய களைகள் பற்றிய உவமையை எங்களுக்கு விளக்கிக் கூறும்” என்றனர். அதற்கு அவர் பின்வருமாறு கூறினார்:

“நல்ல விதைகளை விதைப்பவர் மானிட மகன்; வயல், இவ்வுலகம்; நல்ல விதைகள், கடவுளின் ஆட்சிக்குட்பட்ட மக்கள்; களைகள், தீயோனைச் சேர்ந்தவர்கள்; அவற்றை விதைக்கும் பகைவன், அலகை; அறுவடை, உலகின் முடிவு; அறுவடை செய்வோர், வானதூதர்.

எவ்வாறு களைகளைப் பறித்துத் தீக்கிரையாக்குவார்களோ அவ்வாறே உலக முடிவிலும் நடக்கும். மானிட மகன் தம் வானதூதரை அனுப்புவார். அவர்கள் அவருடைய ஆட்சிக்குத் தடையாக உள்ள அனைவரையும் நெறி கெட்டோரையும் ஒன்றுசேர்ப்பார்கள்; பின் அவர்களைத் தீச்சூளையில் தள்ளுவார்கள். அங்கே அழுகையும் அங்கலாய்ப்பும் இருக்கும். அப்போது நேர்மையாளர் தம் தந்தையின் ஆட்சியில் கதிரவனைப் போல் ஒளி வீசுவர். கேட்கச் செவியுள்ளோர் கேட்கட்டும்.”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

———————————————–

பொதுக்காலம் பதினாறாம் ஞாயிறு

I சாலமோனின் ஞானம் 12: 13, 16-19

II உரோமையர் 8: 26-27

III மத்தேயு 13: 24-43

கனிவோடு தீர்ப்பு வழங்கும் இறைவன்

நிகழ்வு

ஒரு சிற்றூரில் இரண்டு விவசாயிகள் இருந்தார்கள். அவர்கள் இருவருடைய வயலும் அருகருகே இருந்தன. இதில் ஒரு விவசாயி கடவுள்மீது கொண்டவர்; இன்னொரு விவசாயியோ கடவுள்மீது நம்பிக்கை இல்லாதவர். கடவுள்மீது நம்பிக்கை இல்லாத விவசாயி தன்னுடைய விருப்பம்போல் வாழ்ந்துவந்தார். அதனால் கடவுள்மீது நம்பிக்கைகொண்ட விவசாயி அவரிடம், புத்திமதிகளைச் சொல்லி நல்லமுறையில் வாழவேண்டும் என்றும், இல்லையென்றால் கடவுள் அதற்கேற்ற தண்டனையைத் தருவார் என்றும் சொல்லி வந்தார். இதனைக் கடவுள்மீது நம்பிக்கை இல்லாத விவசாயி கண்டுகொள்ளவே இல்லை.

அந்த ஆண்டு அவர்கள் இருவரும் தங்களுடைய வயலில் நாற்று நட்டு, பயிர்கள் நன்றாக வளர வேண்டியதையெல்லாம் செய்து, அறுவடைக்காகக் காத்திருந்தார்கள். அறுவடையின்பொழுது கடவுள்மீது நம்பிக்கையில்லாத விவசாயிக்கு அமோக விளைச்சல் கிடைத்தது; கடவுள்மீது நம்பிக்கைகொண்ட விவசாயிக்கு விளைச்சல் சொல்லிக்கொள்ளும்படியாக இல்லை.

இதனால் கடவுள்மீது நம்பிக்கை இல்லாத விவசாயி, கடவுள் நம்பிக்கைகொண்ட விவசாயியிடம், “கடவுளுக்கு அஞ்சி நல்ல வழியில் வாழாவிட்டால், அவர் தண்டிப்பார் என்று என்னவெல்லாமோ என்னிடத்தில் சொன்னாயே…! இப்பொழுது பார்! கடவுள்மீது நம்பிக்கை கொண்ட உனக்கு சொல்லிக்கொள்ளும்படியாக விளைச்சல் இல்லை. ஆனால், கடவுள்மீது நம்பிக்கை இல்லாமல், விரும்பம்போல் வாழ்ந்த எனக்கு அமோக விளைச்சல் கிடைத்திருக்கின்றது” என்றார். அவர் சொன்னதை அமைதியாகக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த கடவுள்மீது நம்பிக்கை கொண்ட விவசாயி இப்படிச் சொன்னார்: “கடவுள் மனிதரைப் போன்று ஒவ்வோர் ஆண்டும் அல்லது ஒவ்வொரு மாதமும் படியளப்பார் கிடையாது. அவர் படியளக்க வேண்டுமானால் காலம் தாழ்த்தலாம்; ஆனால், நிச்சயம் எல்லாருக்கும் படியளப்பார்.” இவ்வார்த்தைகள் கடவுள்மீது நம்பிக்கை இல்லாத விவசாயியை மிகவே சிந்திக்க வைத்தன.

கடவுள் படியளக்க அல்லது தீர்ப்பு வழங்கக் காலம் தாழ்த்தலாம்; ஆனால், இறுதித் தீர்ப்பின்பொழுது ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் செயல்களுக்கு ஏற்பத் தீர்ப்பு வழங்குவார். இது உறுதி. பொதுக்காலம் பதினாறாம் ஞாயிறான இன்று நாம் வாசிக்கக்கேட்ட இறைவார்த்தை, ‘கனிவோடு தீர்ப்பு வழங்கும் இறைவன்’ என்ற சிந்தனையைத் தருகின்றது. நாம் அதைக் குறித்து இப்பொழுது சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

அனைத்தையும் நன்றாய்ப் படைத்த இறைவன்

நற்செய்தியில் இயேசு, வயலில் தோன்றிய களைகள் உவமை, கடுகுவிதை உவமை, புளிப்பு மாவு உவமை என்று மூன்று உவமைகளைச் சொல்கின்றார். இந்த மூன்று உவமைகளும் ஒன்றோடு ஒன்று தொடர்புடைய இருந்தாலும், வயலில் தோன்றிய களைகள் உவமையை மட்டும் நாம் முதன்மையாக எடுத்துச் சிந்திப்போம்.

இயேசு சொல்லக்கூடிய வயலில் தோன்றிய களைகள் உவமையில் வரும் நிலக்கிழார், தன்னுடைய நிலத்தில் நல்ல விதைகளை விதைக்கின்றார். அவர் நல்ல விதைகளை விதைத்தது, ஆண்டவராகிய கடவுள், தான் உருவாக்கிய அனைத்தையும் நோக்க, அவை மிகவும் நன்றாய் இருந்தன (தொநூ 1: 31) என்ற வார்த்தைகளையும், இயேசு காதுகேளாதவரைப் பேசச் செய்ததைப் பார்த்துவிட்டு, மக்கள், “இவர் எத்துணை நன்றாய் யாவற்றையும் செய்துவருகின்றார்” (மாற் 7: 37) என்ற வார்த்தைகளையும் நமக்கு நினைவுபடுத்துவதாக் இருக்கின்றன.

நிலக்கிழார் நல்லவிதைகளை விதைத்தாலும், அவருடைய பகைவர்கள் கோதுமைகளுக்கு இடையே களைகளையும் விதைத்து விட்டுப் போகின்றார்கள். இது சாத்தானுடைய சூழ்ச்சியை (தொநூ 3:1) நமக்கு எடுத்துக்கூறுவதாக இருக்கின்றது. நல்லவை விதைக்கப்பட்டபொழுது, அல்லவை விதைக்கப்பட்டதே, அது உடனே அகற்றப்பட்டதா…? அதற்கென்று காலம் ஒதுக்கப்பட்டதா? என்பதைக் குறித்து தொடர்ந்து சிந்திப்போம்.