செப்டம்பர் 2 : நற்செய்தி வாசகம்

நான் மற்ற ஊர்களிலும் இறையாட்சியைப் பற்றி நற்செய்தி அறிவிக்க வேண்டும்.

லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 4: 38-44

அக்காலத்தில்

இயேசு தொழுகைக்கூடத்தை விட்டு, சீமோன் வீட்டிற்குள் சென்றார். சீமோனின் மாமியார் கடுங்காய்ச்சலால் துன்புற்ற நிலையில் இருந்தார். அவர்கள் அவருக்காக இயேசுவிடம் வேண்டினார்கள். இயேசு அவரருகில் நின்று, காய்ச்சலைக் கடிந்துகொள்ள, அது அவரை விட்டு நீங்கிற்று. உடனே அவர் எழுந்து அவர்களுக்குப் பணிவிடை செய்தார்.

கதிரவன் மறையும் நேரத்தில், எல்லாரும் தங்களிடையே பற்பல பிணிகளால் நலம் குன்றி இருந்தோரை அவரிடம் கூட்டி வந்தார்கள். அவர் ஒவ்வொருவர் மேலும் தம் கைகளை வைத்து அவர்களைக் குணமாக்கினார். பேய்களும், “நீர் இறைமகன்” என்று கத்திக்கொண்டே பலரிடமிருந்து வெளியேறின. அவர் மெசியா என்று பேய்கள் அறிந்திருந்தபடியால், அவர் அவற்றை அதட்டி, பேசவிடாமல் தடுத்தார்.

பொழுது விடியும் வேளையில் இயேசு தனிமையான ஓர் இடத்திற்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். திரளான மக்கள் அவரைத் தேடிச் சென்றனர்; அவரிடம் வந்து சேர்ந்ததும் தங்களை விட்டுப் போகாதவாறு அவரைத் தடுத்து நிறுத்தப் பார்த்தனர். அவரோ அவர்களிடம், “நான் மற்ற ஊர்களிலும் இறையாட்சியைப் பற்றி நற்செய்தி அறிவிக்க வேண்டும்; இதற்காகவே நான் அனுப்பப்பட்டிருக்கிறேன்” என்று சொன்னார். பின்பு அவர் யூதேயாவிலுள்ள தொழுகைக்கூடங்களில் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றி வந்தார்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

———————————————

இறைவேண்டலும் இயேசுவும்

நிகழ்வு

அமெரிக்காவில் பிறந்த மிகப்பெரிய கண்டுபிடிப்பாளர் ஜார்ஜ் வாஷிங்டன் கார்வர் (1860-1943). இன்று நாம் அன்றாடம் பயன்படுத்தக்கூடிய பேனா, மை, ஷாம்பூ போன்ற முன்னூறுக்கும் மேற்பட்ட கண்டுபிடிப்புகளைக் கண்டுபிடித்தவர் இவர்தான்.

அறிவியலில் இவர் செய்த சாதனைகளைப் பார்த்துவிட்டு ஒருவர் இவரிடம், “எப்படி உங்களால் இவ்வளவு கண்டுபிடிப்புகளைக் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது?” என்று கேட்டார். அதற்கு இவர் அவரிடம், “ஒவ்வொரு நாளும் அதிகாலை நான்கு மணிக்கு எழுந்து காட்டுக்குள் செல்வேன். அப்படிச் செல்லும்பொழுது, கடவுள் என்னோடு பேசுவதை உணர்வேன். அதைக் கொண்டுதான் என்னால் இவ்வளவு கண்டுபிடிப்புகளைக் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது” என்றார்.

ஆம், ஜார்ஜ் வாஷிங்டன் கார்வர் அதிகாலை நான்கு மணிக்கெல்லாம் எழுந்து, காட்டிற்குள் சென்று கடவுளுடன் நேரத்தைச் செலவழித்தார். அதனால்தான் அவரால் நிறைய கண்டுபிடிப்புகளைக் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது; அறிவியலில் மிகப்பெரிய சாதனைகளைச் செய்ய முடிந்தது. நற்செய்தியில் இயேசு தனிமையான ஓர் இடத்திற்குப் புறப்பட்டுச் சென்று, அங்கு இறைவனோடு தன்னுடைய நேரத்தைச் செலவிட்டார் என்று வாசிக்கின்றோம். பல்வேறு பணிகளுக்கு நடுவிலும் இயேசு இறைவேண்டல் செய்தது நமக்கு என்ன செய்தியை எடுத்துச் சொல்கின்றது என்பதைக் குறித்து இப்பொழுது நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

இறையாட்சிப் பணிகளைச் செய்துவந்த இயேசு

நற்செய்தியில் இயேசு கடுங்காய்ச்சலால் துன்புற்ற சீமோனின் மாமியார் தொடங்கி பல்வேறு பிணிகளால் துன்புற்ற மக்கள் வரை பலருக்கும் நலமளிக்கின்றார். இயேசு செய்த வல்லசெயல்கள், மெசியா வருகின்றபொழுது எவையெல்லாம் நடக்கும் என்று இறைவாக்கினர் எசாயா கூறினாரோ (எசா 35: 5,6), அவையெல்லாம் நடந்து, இயேசுவே மெசியா என்பதற்குச் சான்றளிப்பவையாக இருக்கின்றன. இதில் நாம் கவனிக்கவேண்டிய முக்கியமான ஒரு செயல், சீமோனின் மாமியாரிடமிருந்து காய்ச்சல் நீங்கியதும், அவர் அவர்களுக்குப் படைவிடை செய்ததுதான்.

ஆம், நாம் இயேசுவின் வல்லமையால், அவரது அருளால் நன்மைகளைப் பெறுகின்றோம் என்றால், அந்த நன்மைகளை நமக்குள் வைத்துக்கொள்ளாமல், பிறருக்கும் கொடுக்கவேண்டும். அதுதான் நம்முடைய வாழ்விற்கு அர்த்தத்தைக் கொடுக்கும். இன்றைக்குப் பலர் தாங்கள் பெற்ற நன்மைகளை யாருக்கும் கொடுக்காமல், தன்னலவாதிகளாக இருப்பதைக் காணமுடிகின்றது. இவர்கள் தங்களுடைய வாழ்வை ஆய்வுக்கு உட்படுத்திப் பார்த்து, பெற்ற நன்மைகளைப் பிறரோடு பகிரக்கூடியவர்களாக இருப்பது நல்லது. இயேசு நோயாளர்களை நலப்படுத்தியது மட்டுமல்லாமல், இறையாட்சியைப் பற்றிய நற்செய்தியை மக்களுக்கு அறிவித்து, பலரையும் ஆண்டவர்மீது நம்பிக்கை கொள்ளச் செய்தார் என்பதும் குறிப்பிடத் தக்கது.

இறையாட்சிப் பணிகளுக்கு நடுவிலும் இறைவேண்டல் செய்துவந்த இயேசு

இயேசு பல்வேறு பிணிகளால் வருந்தியவர்களை நலப்படுத்தி, இறையாட்சியைப் பற்றிய நற்செய்தியை அறிவித்ததோடு மட்டுமல்லாமல், இறைவனோடு உரையாடுவதற்கும் நேரம் ஒதுக்கினார். இன்றைய நற்செய்தியின் இரண்டாம் பகுதியில் இயேசு, தனிமையான ஓர் இடத்திற்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார் என்று வாசிக்கின்றோம். இப்பகுதியை மாற்கு நற்செய்தியில் வாசிக்கின்றபொழுது, இயேசு விடியற்காலைக் கருக்கலில் எழுந்து தனிமையான ஓர் இடத்திற்குச் புறப்பட்டுச் சென்றார் (மாற் 1: 35) என்று வாசிக்கின்றோம். அப்படியெனில், இயேசு தனது நலப்படுத்தும் பணி, நற்செய்திப் பணிகளுக்கு நடுவில், ஆண்டவரோடு பேசுவதும், அவரோடு உறவாடுவதற்கும் நேரத்தைச் செலவிட்டார் என்பது உறுதியாகின்றது.

இயேசு சாதாரணமானவர் கிடையாது; அவர் இறைமகன்; எல்லா அதிகாரமும் கொண்டவர் (மத் 28: 18). அப்படிப்பட்டவருக்கே இறைவேண்டல் தேவைப்பட்டது எனில், நமக்கும் இறைவேண்டலானது இன்றியமையாததாக இருக்கின்றது. இன்று ஒருசிலர் ‘இறைவேண்டல் செய்வதற்கு எங்கே நேரம் இருக்கின்றது?’ என்று சாக்குப் போக்குச் சொல்லிகொண்டு இருப்பதைக் காணமுடிகின்றது. இவர்கள் இயேசுவின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்றி இறைவேண்டலுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து வாழ்வது நல்லது.

இயேசு பகல் முழுவதும் இறையாட்சிப் பணியைச் செய்தார் எனில், அதிகாலையில் இறைவனிடம் வேண்டுவதற்கு தனது நேரத்தைச் செலவழித்தார். இவ்வாறு இறைவேண்டலும் இறையாட்சிப் பணியும் இயேசுவின் வாழ்வில் பிரிக்க முடியாதவையாக இருந்தன. நமது வாழ்வில் நாம் இறைவேண்டலுக்கும் இரக்கச் செயலுக்கும் முக்கியத்துவம் கொடுத்து வாழ்கின்றோமா? அல்லது ஒன்றை விட்டுவிட்டு இன்னொன்றைப் பிடித்துக் கொண்டு வாழ்கின்றோமா? அல்லது இரண்டையுமே செய்யாதவர்களாக வாழ்கின்றோமா? சிந்திப்போம்.

சிந்தனை

‘நம்பிக்கை செயல் வடிவம் பெறாவிட்டால் தன்னிலே உயிரற்றதாக இருக்கும்’ (யாக் 2: 17) என்பார் புனித யாக்கோபு. ஆகையால், நாம் இறைவேண்டலும் இரக்கச் செயல்களும் நமது இரு கண்களென உணர்ந்து வாழ்வோம். அதவழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.