நற்செய்தி வாசக மறையுரை (ஜூலை 18)

பொதுக்காலம் பதினைந்தாம் வாரம் சனிக்கிழமை

மத்தேயு 12: 14-21

இறைவன்மீது கண்களைப் பதிய வைத்து, எதிர்ப்புகளையும் மீறிப் பணிசெய்த இயேசு

நிகழ்வு

ஒரு சிற்றூரில் இருந்த சிறுவர்களுக்கிடையே ஒருமுறை ஒரு வித்தியாசமான போட்டி நடைபெற்றது. அது என்ன போட்டி எனில், காலால் நேர்கோடு வரைவது. இப்போட்டியில் பல சிறுவர்கள் கலந்துகொண்டார்கள்; ஆனால், கோடு வரைந்த யாவரும் கோணலாகவே கோடு வரைந்தார்கள். கடைசியாக சிறுவன் ஒருவன் வந்தான். அவன் தன் காலால் கோடு வரையத் தொடங்கி, மிக நேராக வரைந்துமுடித்தான். அதைக் கண்ட எல்லாரும் வியப்பில் ஆழ்ந்தனர்.

அப்பொழுது அந்தக் கூட்டத்தில் இருந்த சிறுவன் ஒருவன், நேராகக் கோடு வரைந்த சிறுவனை நோக்கி, “அது எப்படி நாங்கள் அனைவரும் கோணலாகக் கோடு வரைந்திருக்கும்பொழுது, உன்னால் எப்படி நேராகக் கோடு வரைய முடிந்தது?” என்றான். அதற்கு நேராகக் கோடு வரைந்த சிறுவன், “நீங்கள் அனைவரும் உங்களுடைய கட்டை விரலில் கண்களைப் பதிய வைத்து, கோடு வரைந்தபொழுது, நான் எதிரில் தெரிந்த மரத்தில் – இலக்கில் – கண்களைப் பதிய வைத்து வரைந்தேன். அதனால்தான் என்னால் நேராகக் கோடு வரைய முடிந்தது” என்றான்.

ஆம். நம்முடைய இலக்கில் கண்களைப் பதிய வைத்துப் பயணம் செய்கின்றபோது, இடையே வருகின்ற எந்தவோர் இடஞ்சலாலும் நம்மை ஒன்றும் செய்ய முடியாது; நிச்சயம் ஒருநாள் நம்மால் இலக்கை அடையமுடியும். நற்செய்தியில், பரிசேயர்கள் இயேசுவை எப்படி ஒழிக்கலாம் என்று சூழ்ச்சி செய்கின்றபொழுது, இயேசு அவர்களுடைய சூழ்ச்சிகளை எல்லாம் கண்டுகொண்டால், கடவுளின்மீது தன்னுடைய கண்களைப் பதிய வைத்து, தொடர்ந்து தன்னுடைய இலக்கை நோக்கிப் பயணப்படுகின்றார்.

பரிசேயர்கள் இயேசுவுக்கு எதிராக ஏன் சூழ்ச்சி செய்யவேண்டும்…? அந்தச் சூழ்ச்சிகளை எல்லாம் கடந்து இயேசு எப்படி தந்தைக் கடவுளின்மீது கண்களைப் பதிய வைத்துப் பயணப்பட்டார்…? என்பன குறித்து இப்பொழுது நாம் சிந்தித்துப் பார்ப்போம்.

ஓய்வுநாள் சட்டத்தை மீறியதற்காக இயேசுவை ஒழித்துக் கட்டத்துணிந்த பரிசேயர்கள்

இன்றைய நற்செய்திக்கு முந்தைய பகுதிகளில், ஓய்வுநாளின்பொழுது கதிர்களைக் கொய்து உண்ட தன்னுடைய சீடர்கள்மீது குற்றம் கண்டுபிடித்த பரிசேயர்களின் வெளிவேடத்தை இயேசு கடிந்துகொள்வார் (மத் 12: 1-8). அதேபோன்று, “ஓய்வுநாளில் மனிதருக்கு நன்மை செய்வதே முறை” (மத் 12: 9-13) சொல்லி கை சூம்பிய மனிதரை நலப்படுத்துவார். இவற்றையெல்லாம் பார்த்துவிட்டுத்தான், இயேசு ஓய்வுநாள் சட்டங்களை மீறுகின்றார் என்று அவரை எப்படி ஒழித்துக் கட்டலாம் என்று பரிசேயர்கள் சூழ்ச்சி செய்கின்றார்கள்.

பரிசேயர்கள் இயேசுவை எப்படி ஒழித்துக்கட்டலாம் என்று சூழ்ச்சிசெய்தபோது, இயேசு அவர்களுடைய சூழ்ச்சிக்கு அஞ்சித் தன்னுடைய பணியைப் பாதிலேயே நிறுத்திக் கொள்ளவில்லை. மாறாக, அவர் ஆண்டவர்மீது தன்னுடைய கண்களைப் பதியவைத்து வாழ்ந்ததால், அவருடைய பணியை அவர் தொடர்ந்து செய்துவருகின்றார். இன்றைய நற்செய்தியில் பரிசேயர்கள் இயேசுவை எப்படி ஒழித்துக் கட்டலாம் என்று சூழ்ச்சி செய்தபொழுது, இயேசு அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் செல்கின்றார்; அவரைப் பலர் பின்தொடர்ந்து செல்லவே, அவர் அவர்களிடமிருந்த நோயாளர்களை நலப்படுத்துகின்றார்.

இயேசுவின் இச்செயல், நாம் நமக்கு எதிராக ஆபத்துகளும் சூழ்ச்சிகளும் சவால்களும் வந்தாலும், இயேசுவைப் போன்று தந்தைக் கடவுளின்மீது கண்களைப் பதிய வைத்து வாழ்ந்தால், நம்மை எதுவும் ஒன்றும்செய்யாது என்ற செய்தியை மிக அருமையாக எடுத்துக்கூறுகின்றது.

நெரிந்த நாணலை முறியாத மெசியா

பரிசேயர்கள் தனக்கெதிராகச் சூழ்ச்சிகள் செய்தபோதும், அவற்றையெல்லாம் பொருள்படுத்தாமல், இயேசு எளிய மக்களுக்கு நன்மை செய்வதைப் பார்த்துவிட்டு மத்தேயு நற்செய்தியாளர், இறைவாக்கினர் எசாயா முன்னறிவித்த வார்த்தைகள் (எசா 42: 1-4) இயேசுவில் நிறைவேறுவதைச் சுட்டிக்காட்டுகின்றார்.

ஆம், இஸ்ரயேல் மக்கள் இயேசுவை அரசியல் மெசியாவாகப் பார்த்தார்கள்; ஆனால், அவர் நெரிந்த நாணலைப் போன்றும், புகையும் திரியைப் போன்றும் இருந்த எளிய மக்களோடு தன்னை ஒருவராக்கிக்கொண்டு அவர்கள் நடுவில் பணிசெய்து வந்தார். அவர் எளிய மக்களோடு இருந்து, அவர்களுக்குப் பணிசெய்ததால்தானோ என்னவோ அதிகாரத்திலிருந்த பரிசேயர்களும் மறைநூல் அறிஞர்களும் அவருக்கு எதிராக சதித்திட்டம் தீட்டினார்கள். இயேசு, பரிசேயர்கள் தனக்கெதிரகச் சதித்திட்டம் தீட்டியபொழுதும், தந்தைக்கடவுளின் மீது கண்களைப் பதிய வைத்து வாழ்ந்ததால், அவரை எதுவும் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை.

ஆகையால், நாம் இயேசுவைப் போன்று தந்தைக் கடவுள்மீது கண்களைப் பதிய வைத்து, அவருடைய வழியில் நடப்போம்.

சிந்தனை

‘பெரிய சாதனைகளைச் செய்ய, பெரிய இலட்சியம் வேண்டும்’ என்பார் ஹெராக்லிடஸ் என்ற அறிஞர். ஆகையால், இயேசுவைப் போன்று தந்தையின் திருவுளத்தை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்ற உயர்ந்த இலட்சியத்தோடு, அவர்மீது கண்களைப் பதிய வைத்து வாழ்வோம். அதன்வழியாக இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.